سلام ،

با خودم تصور ميكردم كه دنيا يك ماشين خيلي بزرگ است .
حتما ميدانيد  كه ماشين ها هيچ وقت با قطعات اضافي تحويل داده نمي شوند .
دقيقاً با همان تعداد قطعاتي كه نياز دارند ساخته مي شوند.
براي همين با خودم فكر ميكردم از آنجايي كه ميتوان تصور كرد كل جهان شبيه يك  ماشين خيلي بزرگ است ،
پس من نمي توانم برايش مثل يه قطعه اضافي باشم، بايد دليلي وجود داشته باشه كه من اينجا هستم
اين يعني وجود شما هم در اينجا بايد دليل خاصي داشته باشه!
پس بياييد  براي دليلي خاص ، خاص ترين زحمات و تلاش ها در جهت ايفاي نقش خاص خود را به كار گيريم.

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : پنج شنبه 28 شهريور 1392برچسب:دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,دنیا,شعر,نقش خاص,جهان میهن,هیئت زینبیون,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

ای امپراطور دلم حضرت سقا

مجنون سرگشته منم هستی تو لیلا

روضه به روضه از می ت آواره گشتم

ساقی میخانه عشق هستی تو آقا

دیونه شده دلم/ازغم تو حاصلم/نزن مهر باطلم/ای هست نوکر

توئی تو تاج سرم/یه عمره من نوکرم/خدای جود وکرم/مولا وسرور

آقام  آقام یااباالفضل

عاشق و شیدای توأم حضرت سقا

مجنون چشمان توأم ای ماه دلها

رخصت بده ای با وفا یه سال محرم

بیام کنار علقمه با شور وغوغا

نام تو ذکر لبم/دائم درتاب وتبم/ستاره هرشبم/ ای عشق زینب

زاده ام البنین/خورشید روی زمین/ستاره بی قرین/ای عشق زینب

آقام  آقام یااباالفضل

هردم به یاد علقمه شیدا ومستم

حلقه به گوشت شده ام غلامت هستم

از وقتی که تو هیئتت نوکری کردم

حس میکنم توی حرم هرشب نشستم

لباس سیاه کفنم/یه عمره سینه زنم/تو رو صدا میزنم/از کف العباس

بر هاشمیون قمر/غلام سیاتو بخر/گدا رو حرم ببر /به کف العباس

تو رو دارم2تورودارم چه غم دارم آقا جون

تاتو هستی, هستی من, من چه کم دارم آقاجون

بیقرارم2بیقرار حرم حضرت یارم

یابن الزهرا,ثارالله,به فدای زینبت ایل وتبارم

من غم تورو دارم/مستی شده کارم/یاثارالله

تاکه تو رو دارم/روبه راس کاروبارم/یاثارالله

عشق من حرم حسین حرم حسین حرم ابالفضل

شور وشینم2شور وشینم ذکر زیبای حسینه

آرزوی, هرشب من,دیدن ضریح سقای حسینه

افتخارم2افتخارم نوکری تو روضه هاته

گرچه پستم,هرکه هستم,ولی تاآخر عمردلم باهاته

نوکری روسیاهم/بازم بده راهم/یاثارالله

ازغم حرم تو/هرشب غرق آهم/یاثارالله

عشق من حرم حسین حرم حسین حرم ابالفضل

سوز وآهم2سوز وآهم روضه های قتله گاهت

بچه بودم,توگرفتی,دستمو بردی تو راهت

یه نگاهی2یه نگاهی بردل زار وحزینم

شب جمعه,توبیداری,حرم تو رو ببینم

ذکر رولب من/نغمه هر شب من/یا ثارالله

امشب از تومیخونم/به فدات سروجونم/یاثارالله

دلم جنون گرفته از عشق ناب ارباب

می میریزم دمادم من از شراب ارباب

دوباره باز میخونه دل من از زمونه

بشنوید آی عاقلا حرف دل دیونه

عقل از سر من پریده و دیوونگی جا گرفته

حرف اگه داری با خدا بزن عقلمو خدا گرفته

دیونه حسینم و دیونه حسینم

خمار و مست گوشه میخونه حسینم

حسین

یادش بخیر قدیما میخوندیم از کربلا

پر میگرفت تا خدا دلای سینه زنها

باذکر طوفانی حسین اباعبدالله

پای برهنه بریم تاحرم ثارالله

کرب وبلا میخوای بری بسم الله

تو نینوا پا بذاری بسم الله

دست توسل بزنی بسم الله

تاعلقمه پل بزنی بسم الله

حسین

آخر میدم یه روزی به پای اربابم سر

اگر که حضرت عشق رخصت بده به نوکر

امشب میخوام دلارو پرشور واحساس کنم

خودم رو دیونه حضرت عباس کنم

یل کربلا ابالفضل قربون اون قد و بالات

قربون چشاي نازت فداي خشکي لبهات

دل من عاشق میمونه دائم ازشمامیخونه

منومیشناسی اقاجون من همونم اون دیونه

حسرت زیارت تو مونده تو این دل زارم

کربلاتو تا نبینم ارومو قرار ندارم

عمریه که تو هستی آقابرای نوکر

عاشقتم به والله دوست دارم تا آخر

کبوتر دل من راهیه کوی یاره

هیچ جا برام هوای کربلارو نداره

دلم به عشق یارم گرفته حال وهوایی

نوشته روی قلبم به خط کرب وبلایی

همه هستیم حسینه / می ومستیم حسینه

سروده لبم حسینه / خواب هر شبم حسینه

تموم عالم به فداتون آقام حسین

کعبه عشقم کربلاتون آقام حسین

ارباب حسین؛هرچی که من دارم بگیر ازم ولی منو ببر حرم

ارباب حسین؛هرچی که من دارم فدای تو در خونت یه نوکرم

از عشقت سرمستم

مجنون تو هستم

امیری حسین جان ونعم الامیری

گوشه چشمی یه نگاهی کن ازوفات

زد به سر من حال وهوای کرب وبلا

ارباب حسین؛تو وجود منی بود منی هرچی دارم فدای تو

ارباب حسین؛من توی روضه هات بایه نگات عمری شدم گدای تو

چون مرغی بربامت

افتادم در دامت

امیری حسین جان ونعم الامیری

محبوب دلها پسر ام البنین

ماه دل آرا تک یل روی زمین

حضرت عباس؛عشق دو عالمه ماه من دل میبره از نوکراش

حضرت عباس؛همه سینه زنا پیر و جوون جونشونو میدن براش

بدونید عالم من نوکر حیدرم / عمری با مستی دربه در حیدرم

غمزه چشماش دیونه کرده منو / واسه گدایی دور و بر حیدرم

امام اوله باغیرت وبامرام

عمریه سایشون رو سرمه مستدام

جنون میگیرم موقع سینه زنی

به نام نامی حیدر علیه السلام

یاعلی یاعلی یاعلی یاحیدر

یا علی حیدر واسه ما می نابی / تو آسمون قلب من تو مهتابی

تا ابد اینه شعار منه شیعه /تو یه جوب نمی ره آب ما با وهابی

دشمن دشمنای حیدر کرارم

از وهابی های تکفیری من بیزارم

روز وشب حرف دلم با حیدر اینه

بجز تو مولا کسی رو دوست ندارم

اربابی دارم همه عالم فداش/داروندارم به فدای کربلاش

همتا نداره با مرام وبا صفاس/یوسف مصری شده مجنون نگاش

حرمش؛ میخونه عشقه

خواهرش؛سلطان دمشقه

یاحسین؛ آقای دوعالم

همه؛عشقای تو عشقه

ثارالله آقام آقام

همه وجودم شده شیدای حسین/نغمه جنت ساز وآوای حسین

مجلس روضه ش واسه نوکر عبادته/ذکر نمازم نام زیبای حسین

حرمش؛ فوق عرش اعلاست

آقامون؛ خدایی خیلی زیباست

پرچمش؛برا همیشه بالاست

ثارالله آقام آقام

از لطف وخیر دعای مادر حسین/الحمدلله شده ام نوکر حسین

یه عمره گفتم دوباره میگم ای خدا/دار وندارم بفدای سرحسین

پدرو؛مادرم فداتون

جوونیم؛نذر روضه هاتون

جون بخواه ؛من میدم براتون

از فکر دوری شما آقا بگو کجا برم

خونه خرابم میکنه این دل اگه نیاد حرم

ضریح با صفاتونو بهونه کرده دل من

گریه برای حرمت ارباب شده حاصل من

حرم/اگه نیام دل میگیره

حرم/اگه نیام دل می میره

حرم/اگه نیام دل دلگیره

یاثارالله حسین حسین حسین حسین

گرچه که من نالایقم سینه زنی کردم برات

یه بار دیگه نگاهی کن آقای من به نوکرات

دعام اینه بعد یه عمر غلامی در خونت

الهی که دفنم کنند منو توی صحن وسرات

حرم/ای کعبه عشق و امیدم

حرم/عمرم گذشت تو رو ندیدم

حرم/خواب میدیدم به تو رسیدم

یاثارالله حسین حسین حسین حسین

باور ندارم ای آقا بهم محل نمیذاری

نوکر روسیاهتو نکنه که دوست نداری

هرکاری میکنی فقط از روضه ها جدام نکن

غیر در خونت حسین جایی دیگه گدام نکن

حرم/جونیمو به پات گذاشتم

حرم/به غیر تو یاری نداشتم

چی اومد به سرت ای دل,زفراق حرم

به کجا بروم از غم عمری دربه درم

درد عشق تو را دارم آره من دیونم

روز وشب زغمه ارباب همه دم میخونم

ای دلبر محبوب من غمت منو بیچاره کرد

یاحضرت سلطان عشق عشقت منو آواره کرد

به عشق تو ای با وفا بر سر و سینه میزنم

پیرهنم و از عشق تو تو حروله من میکنم

****

تو امیر منی ارباب ریزه خوار توأم

غم ندارم آقا وقتی در کنا توأم

میخونم شبای هیئت زیارت عاشورا

تا بشم بفدات روزی توی کرب وبلا

وقتی پای روضه هستم گریه میکنم با احساس

توی دل میگم به آقام آرزومه کف العباس

عاشق و دیونه گشته هرکی کربلارو دیده

اونیکه ندیده مرده درد عاشقی کشیده

****

آخرش میرسه روزی که بشم به فدات

دلربایی کنی از من با یه نیمه نگات

اینه حاجت من ارباب روز وشب تو دعا

کاری کن که آقا باشم ساکن کربلا

نذار بمونه تو دلم حسرت شبهای حرم

آخه یه عمره یاحسین در خونت من نوکرم

یادم داده مادر بگم نعم الامیری یاحسین

هرجا که افتادم زپا دستم بگیری یاحسین

نام تو ارباب رمز جنونه

شبای هیئت عاشق کشونه

پاکه میذاریم تو مجلس تو

عاقلا میگن به ما دیونه

اربابم/حرمت برام بهشته     روی قلب من نوشته

        روز خلقت گل مارو     با گل حسین سرشته

ثارالله وبن ثاره یاحسین

سینه زنات و دعا کن امشب

جون رقیه به حق زینب

نگاه کن آقا از غم دوری

تاب وتوانم رسیده برلب

اربابم/توشفیع محشر هستی     توی قلب من نشستی

        افتخاری واسه نوکر       هستی یم از روز الستی

ثارالله وبن ثاره یاحسین

شبای هیئت هستم پر احساس

میباره چشمام دونه الماس

آروم نداره دل دیونه م

وقتی میشینم تو کف العباس

اربابم/تو امیر بینظیری     میشه دستمو بگیری

     جوونیم به سرشدآقا     نوکرت رفته تو پیری

یهحرمی داری خیلی زیباست

ضریح تو آقا عرش اعلاست

بین الحرمینت راه بهشته

پرچم قشنگت همیشه بالاست

بده بالی بپرم به حرم یاحسین

باهمه بدیهام بخرم یاحسین

از وقتیکه می شینم توی روضه تون

زده هوای حرم به سرم یاحسین

یاحسین ثارالله

عشقت تو دل من کرده ریشه

نوکرت می مونم برا همیشه

برا منه عاشق آقا به والله

هیچ کجای دنیا حرم نمیشه

پیراهن سیاهم کفنم یاحسین

وقف شما گشته بدنم یاحسین

از دعای خیر پدر و مادرت

عمریه برات سینه زنم یاحسین

یاحسین ثارالله

توی همه عشقا عشق تو عشقه

همه وجودم ماه دمشقه

به عاشقای تو میگن دیونه

بی خیال مردم عشقه تو عشقه

لیلایی من هم مجنونم یاحسین

ذکر تو رو دارم میخونم یاحسین

بادعای زهرا من برا همیشه

گریه کنه روضه ت میمونم یاحسین

به جون مادرم خیلی میخوامت    بود ونبودم و زدم به نامت

هرچی که من دارم از صدقه سرت

گدا شدم من از دعای مادرت

به محضر شما ارادتی دارم

گدایی از در خونتشده کارم

ارباب با وفا آقام آقام حسین

خیلی دوست دارم یااشجع الناس     ای صاحب اختیار کف العباس

کارم شده آقا گدایی از درت

وعده کربلا بده به نوکرت

دست منو بگیر تو اوج حروله

از ته دل میگم لعنت به حرمله

ارباب با وفا آقام آقام حسین

دارم به لب نوا وشور واحساس        ذکر دلم انا مجنون العباس

سلطان قلب من حبیبی یاحسین

واسه درد من طبیبی یاحسین

منو رها نکن که من یه نوکرم

قیمت بده آقا نازتو میخرم

برس به دادمون آقا که شدیم ما دیونه

خسته شدن سینه زنات از دست این زمونه

معتکف کوی تو ایم وقتی تو هیئت هستیم

دعای مادرت بوده که تو هیئت نشتیم

وااااای؛سرود قلبم بخدا نام حسینه

مسیر جنت از تو بین الحرمین

شعار هر روز وشبم به شور وشینه

بود ونبودم بخدا ذکر حسینه

حسین جان اربابم اربابم اربابم

جوونیمون رفت به فنا فکری به حال ماکن

نوکرای دربه در و ساکن کربلا کن

بین خوبات جدام نکن بخر غلام سیاتو

سینه زنت بوده ولی ندیده کربلاتو

واااااای عمری نوکرم در خونه ارباب

به عشق کربلای تو دل شده بی تاب

رحمی کن از وفا آقا دل پر درده

من التماست میکنم عاشق ودریاب

حسین جان اربابم اربابم اربابم

بال وپری بده آقا تا بشم یا کریمت

لونه بسازم من آقا یه گوشه از حریمت

بال بزنم رو گنبدوگلدسته طلایی

هر روز بهم دونه بدی تا بشم کربلایی

وااااای راهم بده کبوتری شکسته بالم

ببخش اگه عمری به گردنت وبالم

نذار بمونه تو دلم داغ زیارت

عکس ضریح تو شده خواب وخیالم

نوکرتو مهمون کن ببرم کرب وبلا

زده دوباره یاحسین به سرم کرب و بلا

گشته دلم مست ودیونه

بازدل دیونم میخونه

هوا هوای حرم دوباره زد به سرم

میرم تو بازار عشق عکس حرم بخرم

ثارالله اربابم یاحسین

درد منو رمون کن با نگاهی از وفا

یه شب منو مهمون کن ببرم به کربلا

زائر گنبد طلات شم

الهی آخرش فدات شم

با شور وعشق ونوا میام تا کرب وبلا

حاجی میشم تو حرم به یاد سعی وصفا

ثارالله اربابم یاحسین

اللهم ارزقنا کربلا دعای من

هرچی دارم برای تو کربلات برای من

همه هستیم تو هستی

می ومستیم تو هستی

یه جرعه می زدم از دست علمدارت

زهرا بهم فرمود خدانگهدارت

ذکر هر روز و شبم/جاری روی لبم

حیدر یا حیدر

عشق زهرای بتول/جان جانان رسول

حیدر یاحیدر

ذکر قشنگ حیدر دل از دلم ربوده

شأن نزول قرآن به جز علی نبوده

به منکران حیدر میگم اینو بدونن

هر کسی که نداره حب علی حسوده

من غلام قنبر حیدرم

عمریه که نوکر حیدرم

یا اسدالله؛ حیدر مددی

ذکرشاه عالمین/ذکر سقای حسین

حیدر یاحیدر

موقع جنگ ونبرد /میگه پهلوان مرد

حیدر یا حیدر

فاتح خیبر شکن حضرت بو ترابه

عبادت بی علی باطل و سرابه

آنکه نداره حب حیدرو تو وجودش

بازم میگم بیچاره آخرتت خرابه

همه وجود ما حیدره

پدر جود وسخا حیدره

یااسدالله؛حیدر مددی

عشق ناب فاطمه/انقلاب فاطمه

حیدر یاحیدر

تو قنوت هر نماز/میگه باسوز وگداز

حیدر یاحیدر

وقتی میگم یاحیدر فاطمه میگه جونم

منم به عشق زهرا نادعلی میخونم

الهی که یه روزی دعام اجابت بشه

زهرا دعایم کنه برم نجف بمونم

خاک پای حضرت حیدرم

من گدای برکت حیدرم

شعر سینه زنی(تک)

ای قمر العشیره یا اباالفضل - اباالفضل

عشق تو بی نظیره یاایاالفضل -اباالفضل

اذن دخول حرم حسینی - اباالفضل

وزیر و صاحب علم حسینی - اباالفضل

ای اسدالحیدر کرب وبلا - اباالفضل

ساقی طفلان شه سر جدا - اباالفضل

کوه شود کاه به یا هوی تو - اباالفضل

قبله من طاق دو ابروی تو - اباالفضل

ضربه شمشیر تو طوفان کند - اباالفضل

هرنگهت کار فراوان کند - اباالفضل

علقمه ات نگین کرب وبلا - اباالفضل

میدون مشک زمزم بیت خدا

فرمانده کل قوای حسین اباالفضل

حاجی مروه و منای حسین اباالفضل

گل پسر حیدر وام البنیناباالفضل

ماه فروزنده روی زمین اباالفضل

کلاس درسش ادب وغیرت استاباالفضل

همچو علی شجاع وبا هیبت است اباالفضل

وقت نبردش تو به دشمن بگو اباالفضل

آمده حیدر به مصاف عدواباالفضل

 - اباالفضل

*میخوام بمیرم میون سینه زنی                کفن نمیخوام آخه  تو بی کفنی

وقتی مُحرّمت میاد                            دیگه چه جای شادیه

وقتی که سر نداری تو                             سر به تنم زیادیه

ای سلطان کربلا ای سلطان کربلا منو ببر منوببر ایوان کربلا...

*تویی به خدا پادشاه عالمین                         قرار من و تو دم باب الحسین

زهرا(س) میگه قبول باشه                         تو هیئتا به نوکرت

دست همه جوونا رو                               بذار تو دست اکبرت

ای سلطان کربلا ای سلطان کربلا منو ببر منو ببر ایوان کربلا...

*حاجت میگیرم از علی اصغرتو                              فدای نخ معجر خواهر تو

هر عشقی رو غیر خودت                              از دل عاشقا بگیر

تو رو به جون مادرت                                      جونم و کربلا بگیر

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : چهار شنبه 27 شهريور 1392برچسب:» فال حافظ », قالب های نازترین ,» جوک و اس ام اس , » جدید ترین سایت عکس , » زیباترین سایت ایرانی ,» نازترین عکسهای ایرانی , » بهترین سرویس وبلاگ دهی ,سامانه ارسال پیام رایگان(پرند) ,سامانه ارسال پیام رایگان(گیل پیامک), سامانه ارسال پیام رایگان(پارسه),سامانه ارسال پیام رایگان2 ,سامانه ارسال پیام رایگان, وب سایت های ارئه دهنده بنررایگان ,ساخت بنر رایگان, سایت بعثه مقام معظم رهبری خراسان, سایت دانشگاه علمی کاربردی شهرداریهای خراسان, پایگاه خورشیدشیعه, پایگاه مداح اهل بیت علیمی, پایگاه شخصی حاج مهدی اکبری, پایگاه شخصی حاج محمودکریمی ,سایت آیت ا,,, صافی گلپایگانی, مرکز تنظیم آثارآیت ا,,, بهجت, سایت آیت ا,,, حکیم سایت آیت ا,,, مدرسی, پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری, سایت آیت ا,,, سیستانی سایت بنیاداسلامی آیت ا,,, خویی, سایت روح ا,,, خمینی ,سایت آیت ا,,, وحیدخراسانی, سایت آیت ا,,,میرزاجوادتبریزی, مجمع احیای غدیر شهرستان ساری ,پایگاه تخصصی اشعار اهل بیت, سازمان بسیج مداحان همدان ,هئیت محبان الزهرا(س),بسیج بیشه سر, هیئت رزمندگان اسلام ,پایگاه سادات ,بانک اطلاعات شهرمشهد, مقدش, هیأت مذهبی باب الحسین(علیه السلام)مشه,د, هیئت حیدر کرار - مشهد مقدس, هیئت متحده غمزدگان حضرت رقیه (س) مشهد, پایگاه اطلاع رسانی, جلسات هیئت های مذهبی ,هیئت مکتب الحسین(ع), اصفهان, سایت هیئت محبان الرضا(ع), سایت محمل (اشعارمذهبی), آخرین منجی,,,آخرین یار, وب سایت شخصی شاعرومداح اهل بیت برادرحاج مهدی جهان میهن, مداحی وشعر مشق هیئت (اشعارمذهبی ) ,وب سایت صلوات, آنلاین, هیئت قمربنی هاشم ,مسکین باخرزی, وب سایت عمیت عین لاتراک, هیئت کف العباس (ع)رودسر, پایگاه تخصص مدح ازدحام گودال (شعر), فریادالعطش (شعر), وبلاک شعرشاعر(شعر), وبلاک سهیل عرب(قاسم بن الحسن(ع)), وبلاک غمخانه رباب (س), لیست کامل سایت های خبری ,، روزنامه ها و, خبرگزاری های فارسی ,پایگاه های اطلاع رسانی و روزنامه های کشور, فهرست روزنامه های ايران, وبلاک باب الحرم جدید(شعر), وبلاک کربلا, شعر, وبلاگ رضیع الحسین(ع) ,اوج پرواز مداحین, اشعار وبلاگ اشعار کامل شاعران, سایت هیئت محبان الرضا(ع), سایت سادات رئوف اهل بیت (شعر), هیئت انصارالرضاع(مشهد), هئیت جنت العباس اصفهان, وبلاک خادمین حسین بن علی آبدانان, سایت هیئت های تهران, سایت حسینیه (نوحه ),شعر, سایت باب الحرم (جدید), بزم اشک (شعرمداحی), سایت فاطمه(س), سایت قائمیه اصفهان(دانلودنرم افزار), بانک اشعارمذهبی2 مادحین, (اشعارمذهبی), دینی(اشعار) سایت شهید(اشعار), اشعار(یاحسین) ,سایت اشعارمذهبی, سایت مداحی (متن اشعارمذهبی), خیمه دلسوختگان, سایت حرم شاه, بانک اشعارمذهبی, سایت ذاکریت ,2- پخش زنده از حرم ,های ائمه (ع) 1-, پخش زنده از حرم های ائمه (ع), پخش زنده حرم حضرت عباس(ع), پخش زنده حرم امام رضا (ع,) پخش زنده ومستقیم حرم امام حسین (ع), سایت امام 8, سایت معراج ,سایت باب الحرم, بعثه مقام معظم رهبری (خراسان رضوی,), وبلاک قدیمی هیئت زینبیون (س), سایت تفریحی زیباترین عکس های ایرانی ,طراحی وب سایت ساخت وبلاگ وب سایت,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

زندگینامه امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)

مقدمه:

امام علی ‌بن موسی‌الرضا (علیه السلام) هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام می‌باشند.

ایشان در سن 35 سالگی عهده‌دار مسئولیت امامت و رهبری شیعیان گردیدند و حیات ایشان مقارن بود با خلافت خلفای عباسی که سختی‌ها و رنج بسیاری را بر امام رواداشتند و سر انجام مأمون عباسی ایشان را در سن 55 سالگی به شهادت رساند. در این نوشته به طور خلاصه، بعضی از ابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی می‌نماییم.

نام، لقب و کنیه امام:

نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان "رضا" به معنای "خشنودی" می‌باشد. امام محمد تقی (علیه السلام) امام نهم و فرزند ایشان سبب نامیده شدن آن حضرت به این لقب را اینگونه نقل می‌فرمایند: "خداوند او را رضا لقب نهاد زیرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه اطهار در زمین از او خشنود بوده‌اند و ایشان را برای امامت پسندیده‌اند و همینطور (به خاطر خلق و خوی نیکوی امام) هم دوستان و نزدیکان و هم دشمنان از ایشان راضی و خشنود بود‌ند."

یکی از القاب مشهور حضرت "عالم آل محمد" است. این لقب نشانگر ظهور علم و دانش ایشان می‌باشد. جلسات مناظره متعددی که امام با دانشمندان بزرگ عصر خویش، بویژه علمای ادیان مختلف انجام داد و در همه آنها با سربلندی تمام بیرون آمد دلیل کوچکی بر این سخن است، که قسمتی از این مناظرات در بخش "جنبه علمی امام" آمده است. این توانایی و برتری امام، در تسلط بر علوم یکی از دلایل امامت ایشان می‌باشد و با تأمل در سخنان امام در این مناظرات، کاملاً این مطلب روشن می‌گردد که این علوم جز از یک منبع وابسته به الهام و وحی نمی‌تواند سرچشمه گرفته باشد.

پدر و مادر امام:

پدر بزرگوار ایشان امام موسی کاظم (علیه السلام) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال 183 ﻫ.ق. به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند و مادر گرامیشان "نجمه" نام داشت.

تولد امام:

حضرت رضا (علیه السلام) در یازدهم ذیقعدﺓ الحرام سال 148 هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشودند. از قول مادر ایشان نقل شده است که: "هنگامی‌که به حضرتش حامله شدم به هیچ وجه ثقل حمل را در خود حس نمی‌کردم و وقتی به خواب می‌رفتم، صدای تسبیح و تمجید حق تعالی و ذکر "لااله‌الاالله" را از شکم خود می‌شنیدم، اما چون بیدار می‌شدم دیگر صدایی بگوش نمی‌رسید. هنگامی‌که وضع حمل انجام شد، نوزاد دو دستش را به زمین نهاد و سرش را به سوی آسمان بلند کرد و لبانش را تکان می‌داد؛ گویی چیزی می‌گفت."⁽²⁾

 نظیر این واقعه، هنگام تولد دیگر ائمه و بعضی از پیامبران الهی نیز نقل شده است، از جمله حضرت عیسی که به اراده الهی در اوان تولد، در گهواره لب به سخن گشوده و با مردم سخن گفتند که شرح این ماجرا در قرآن کریم آمده است.⁽³⁾

زندگی امام در مدینه:

حضرت رضا (علیه السلام) تا قبل از هجرت به مرو در مدینه زادگاهشان، ساکن بودند و در آنجا در جوار مدفن پاک رسول خدا و اجداد طاهرینشان به هدایت مردم و تبیین معارف دینی و سیره نبوی می‌پرداختند. مردم مدینه نیز بسیار امام را دوست می‌داشتند و به ایشان همچون پدری مهربان می‌نگریستند. تا قبل از این سفر، با اینکه امام بیشتر سالهای عمرش را در مدینه گذرانده بود، اما در سراسر مملکت اسلامی پیروان بسیاری داشت که گوش به فرمان اوامر امام بودند.

 امام در گفتگویی که با مأمون درباره ولایت عهدی داشتند، در این باره این گونه می‌فرمایند: "همانا ولایت عهدی هیچ امتیازی را بر من نیفزود. هنگامی که من در مدینه بودم فرمان من در شرق و غرب نافذ بود و اگر از کوچه‌های شهر مدینه عبور می‌کردم، عزیرتر از من کسی نبود. مردم پیوسته حاجاتشان را نزد من می‌آوردند و کسی نبود که بتوانم نیاز او را برآورده سازم مگر اینکه این کار را انجام می‌دادم و مردم به چشم عزیز و بزرگ خویش، به من مى‌نگریستند."

امامت حضرت رضا (علیه السلام):

امامت و وصایت حضرت رضا (علیه السلام) بارها توسط پدر بزرگوار و اجداد طاهرینشان و رسول اکرم (صلی الله و علیه و اله) اعلام شده بود. به خصوص امام کاظم (علیه السلام) بارها در حضور مردم ایشان را به عنوان وصی و امام بعد از خویش معرفی کرده بودند که به نمونه‌ای از آنها اشاره می‌نماییم.

 یکی از یاران امام موسی کاظم (علیه السلام) می‌گوید: «ما شصت نفر بودیم که موسی بن‌جعفر به جمع ما وارد شد و دست فرزندش علی در دست او بود. فرمود: "آیا می‌دانید من کیستم؟" گفتم: "تو آقا و بزرگ ما هستی." فرمود: "نام و لقب من را بگویید." گفتم: "شما موسی بن جعفر بن محمد هستید." فرمود: "این که با من است کیست؟" گفتم: "علی بن موسی بن جعفر." فرمود: "پس شهادت دهید او در زندگانی من وکیل من است و بعد از مرگ من وصی من می‌باشد."»⁽⁴⁾ در حدیث مشهوری نیز که جابر از قول نبى ‌اکرم نقل می‌کند امام رضا (علیه السلام) به عنوان هشتمین امام و وصی پیامبر معرفی شده‌اند. امام صادق (علیه السلام) نیز مکرر به امام کاظم می‌فرمودند که "عالم‌ آل محمد از فرزندان تو است و او وصی بعد از تو می‌باشد."

اوضاع سیاسی:

 مدت امامت امام هشتم در حدود بیست سال بود که می‌توان آن را به سه بخش جداگانه تقسیم کرد:

 ده سال اول امامت آن حضرت، که همزمان بود با زمامداری هارون.

1-      پنج سال بعد از‌ آن که مقارن با خلافت امین بود.

2-      پنج سال آخر امامت آن بزرگوار که مصادف با خلافت مأمون و تسلط او بر قلمرو اسلامی آن روز بود.

 مدتی از روزگار زندگانی امام رضا (علیه السلام) همزمان با خلافت هارون الرشید بود. در این زمان است که مصیبت دردناک شهادت پدر بزرگوارشان و دیگر مصیبت‌های اسفبار برای علویان (سادات و نوادگان امیرالمؤمنین) واقع شده است. در آن زمان کوشش‌های فراوانی در تحریک هارون برای کشتن امام رضا (علیه السلام) می‌شد تا آنجا که در نهایت هارون تصمیم بر قتل امام گرفت؛ اما فرصت نیافت نقشه خود را عملی کند. بعد از وفات هارون فرزندش امین به خلافت رسید. در این زمان به علت مرگ هارون ضعف و تزلزل بر حکومت سایه افکنده بود و این تزلزل و غرق بودن امین در فساد و تباهی باعث شده بود که او و دستگاه حکومت، از توجه به سوی امام و پیگیری امر ایشان بازمانند. از این رو می‌توانیم این دوره را در زندگی امام دوران آرامش بنامیم.

اما سرانجام مأمون عباسی توانست برادر خود امین را شکست داده و او را به قتل برساند و لباس قدرت را به تن نماید و توانسته بود با سرکوب شورشیان فرمان خود را در اطراف و اکناف مملکت اسلامی جاری کند. وی حکومت ایالت عراق را به یکی از عمال خویش واگذار کرده بود و خود در مرو اقامت گزید و فضل ‌بن ‌سهل را که مردی بسیار سیاستمدار بود، وزیر و مشاور خویش قرار داد. اما خطری که حکومت او را تهدید می‌کرد علویان بودند که بعد از قرنی تحمل شکنجه و قتل و غارت، اکنون با استفاده از فرصت دو دستگی در خلافت، هر یک به عناوین مختلف در خفا و آشکار عَلم مخالفت با مأمون را برافراشته و خواهان براندازی حکومت عباسی بودند؛ به علاوه آنان در جلب توجه افکار عمومی مسلمین به سوی خود، و کسب حمایت آنها موفق گردیده بودند و دلیل آشکار بر این مدعا این است که هر جا علویان بر ضد حکومت عباسیان قیام و شورش می‌کردند، انبوه مردم از هر طبقه دعوت آنان را اجابت کرده و به یاری آنها بر می‌خواستند و این، بر اثر ستم‌ها و نارواییها و انواع شکنجه‌های دردناکی بود که مردم و بخصوص علویان از دستگاه حکومت عباسی دیده بودند. از این رو مأمون درصدد بر آمده بود تا موجبات برخورد با علویان را برطرف کند. بویژه که او تصمیم داشت تشنجات و بحران‌هایی را که موجب ضعف حکومت او شده بود از میان بردارد و برای استقرار پایه‌های قدرت خود، محیط را امن و آرام سازد. لذا با مشورت وزیر خود فضل بن سهل تصمیم گرفت تا دست به خدعه‌ای بزند. او تصمیم گرفت تا خلافت را به امام پیشنهاد دهد و خود از خلافت به نفع امام کناره‌گیری کند، زیرا حساب می‌کرد نتیجه از دو حال بیرون نیست، یا امام می‌پذیرد و یا نمی‌پذیرد و در هر دو حال برای خود او و خلافت عباسیان، پیروزی است. زیرا اگر بپذیرد ناگزیر، بنابر شرطی که مأمون قرار می‌داد ولایت عهدی آن حضرت را خواهد داشت و همین امر مشروعیت خلافت او را پس از امام نزد تمامی گروه‌ها و فرقه‌های مسلمانان تضمین می‌کرد. بدیهی است برای مأمون آسان بود در مقام ولایتعهدی بدون این که کسی آگاه شود، امام را از میان بردارد تا حکومت به صورت شرعی و قانونی به او بازگردد. در این صورت علویان با خشنودی به حکومت می‌نگریستند و شیعیان خلافت او را شرعی تلقی می‌کردند و او را به عنوان جانشین امام می‌پذیرفتند. از طرف دیگر چون مردم حکومت را مورد تایید امام می‌دانستند لذا قیامهایی که بر ضد حکومت می‌شد جاذبه و مشروعیت خود را از دست می‌داد.

 او می‌اندیشید اگر امام خلافت را نپذیرد ایشان را به اجبار ولیعهد خود می‌کند که در اینصورت بازهم خلافت و حکومت او در میان مردم و شیعیان توجیه می‌گردد و دیگر اعتراضات و شورشهایی که به بهانه غصب خلافت و ستم، توسط عباسیان انجام می‌گرفت دلیل و توجیه خود را از دست می‌داد و با استقبال مردم و دوستداران امام مواجه نمی‌شد. از طرفی او می‌توانست امام را نزد خود ساکن کند و از نزدیک مراقب رفتار امام و پیروانش باشد و هر حرکتی از سوی امام و شیعیان ایشان را سرکوب کند. همچنین او گمان می‌کرد که از طرف دیگر شیعیان و پیروان امام، ایشان را به خاطر نپذیرفتن خلافت در معرض سئوال و انتقاد قرار خواهند داد و امام جایگاه خود را در میان دوستدارانش از دست می‌دهد.

سفر به سوی خراسان:

مأمون برای عملی کردن اهداف ذکر شده چند تن از مأموران مخصوص خود را به مدینه، خدمت حضرت رضا (علیه السلام) فرستاد تا حضرت را به اجبار به سوی خراسان روانه کنند. همچنین دستور داد حضرتش را از راهی که کمتر با شیعیان برخورد داشته باشد، بیاورند. مسیر اصلی در آن زمان راه کوفه، جبل، کرمانشاه و قم بوده است که نقاط شیعه‌نشین و مراکز قدرت شیعیان بود. مأمون احتمال می‌داد که ممکن است شیعیان با مشاهده امام در میان خود به شور و هیجان آیند و مانع حرکت ایشان شوند و بخواهند آن حضرت را در میان خود نگه دارند که در این صورت مشکلات حکومت چند برابر می‌شد. لذا امام را از مسیر بصره، اهواز و فارس به سوی مرو حرکت داد.ماموران او نیز پیوسته حضرت را زیر نظر داشتند و اعمال امام را به او گزارش می‌دادند.

حدیث سلسلة الذهب:

در طول سفر امام به مرو، هر کجا توقف می‌فرمودند، برکات زیادی شامل حال مردم آن منطقه می‌شد. از جمله هنگامیکه امام در مسیر حرکت خود وارد نیشابور شدند و در حالی که در محملی قرار داشتند از وسط شهر نیشابور عبور کردند. مردم زیادی که خبر ورود امام به نیشابور را شنیده بودند، همگی به استقبال حضرت آمدند. در این هنگام دو تن از علما و حافظان حدیث نبوی، به همراه گروه‌های بیشماری از طالبان علم و اهل حدیث و درایت، مهار مرکب را گرفته و عرضه داشتند: "ای امام بزرگ و ای فرزند امامان بزرگوار، تو را به حق پدران پاک و اجداد بزرگوارت سوگند می‌دهیم که رخسار فرخنده خویش را به ما نشان دهی و حدیثی از پدران و جد بزرگوارتان، پیامبر خدا، برای ما بیان فرمایی تا یادگاری نزد ما باشد." امام دستور توقف مرکب را دادند و دیدگان مردم به مشاهده طلعت مبارک امام روشن گردید. مردم از مشاهده جمال حضرت بسیار شاد شدند به طوری که بعضی از شدت شوق می‌گریستند و آنهایی که نزدیک ایشان بودند، بر مرکب امام بوسه می‌زدند. ولوله عظیمی در شهر طنین افکنده بود به طوری که بزرگان شهر با صدای بلند از مردم می‌خواستند که سکوت نمایند تا حدیثی از آن حضرت بشنوند. تا اینکه پس از مدتی مردم ساکت شدند و حضرت حدیث ذیل را کلمه به کلمه از قول پدر گرامیشان و از قول اجداد طاهرینشان به نقل از رسول خدا و به نقل از جبرائیل از سوی حضرت حق سبحانه و تعالی املاء فرمودند: "کلمه لااله‌الاالله حصار من است پس هر کس آن را بگوید داخل حصار من شده و کسی که داخل حصار من گردد ایمن از عذاب من خواهد بود." سپس امام فرمودند: "اما این شروطی دارد و من، خود، از جمله آن شروط هستم."

 این حدیث بیانگر این است که از شروط اقرار به کلمه لااله‌الاالله که مقوم اصل توحید در دین می‌باشد، اقرار به امامت آن حضرت و اطاعت و پذیرش گفتار و رفتار امام می‌باشد که از جانب خداوند تعالی تعیین شده است. در حقیقت امام شرط رهایی از عذاب الهی را توحید و شرط توحید را قبول ولایت و امامت می‌دانند.

ولایت عهدی:

باری، چون حضرت رضا (علیه السلام) وارد مرو شدند، مأمون از ایشان استقبال شایانی کرد و در مجلسی که همه ارکان دولت حضور داشتند صحبت کرد و گفت: "همه بدانند من در آل عباس و آل علی (علیه السلام) هیچ کس را بهتر و صاحب حق‌تر به امر خلافت از علی بن موسی رضا (علیه السلام) ندیدم." پس از آن به حضرت رو کرد و گفت: "تصمیم گرفته‌ام که خود را از خلافت خلع کنم و آن را به شما واگذار نمایم." حضرت فرمودند: "اگر خلافت را خدا برای تو قرار داده جایز نیست که به دیگری ببخشی و اگر خلافت از آن تو نیست، تو چه اختیاری داری که به دیگری تفویض نمایی." مأمون بر خواسته خود پافشاری کرد و بر امام اصرار ورزید. اما امام فرمودند:‌ "هرگز قبول نخواهم کرد." وقتی مأمون مأیوس شد گفت: "پس ولایت عهدی را قبول کن تا بعد از من شما خلیفه و جانشین من باشید." این اصرار مأمون و انکار امام تا دو ماه طول کشید و حضرت قبول نمی‌فرمودند و می‌گفتند: "از پدرانم شنیدم، من قبل از تو از دنیا خواهم رفت و مرا با زهر شهید خواهند کرد و بر من ملائک زمین و آسمان خواهند گریست و در وادی غربت در کنار هارون ‌الرشید دفن خواهم شد." اما مأمون بر این امر پافشاری نمود تا آنجاکه مخفیانه و در مجلس خصوصی حضرت را تهدید به مرگ کرد. لذا حضرت فرمودند: "اینک که مجبورم، قبول می‌کنم به شرط آنکه کسی را نصب یا عزل نکنم و رسمی را تغییر ندهم و سنتی را نشکنم و از دور بر بساط خلافت نظر داشته باشم." مأمون با این شرط راضی شد. پس از آن حضرت، دست را به سوی آسمان بلند کردند و فرمودند: "خداوندا! تو می‌دانی که مرا به اکراه وادار نمودند و به اجبار این امر را اختیار کردم؛ پس مرا مؤاخذه نکن همان گونه که دو پیغمبر خود یوسف و دانیال را هنگام قبول ولایت پادشاهان زمان خود مؤاخذه نکردی. خداوندا، عهدی نیست جز عهد تو و ولایتی نیست مگر از جانب تو، پس به من توفیق ده که دین تو را برپا دارم و سنت پیامبر تو را زنده نگاه دارم. همانا که تو نیکو مولا و نیکو یاوری هستی."

جنبه علمی امام:

مأمون که پیوسته شور و اشتیاق مردم نسبت به امام و اعتبار بی‌همتای امام را در میان ایشان می‌دید می‌خواست تا این قداست و اعتبار را خدشه‌دار سازد و از جمله کارهایی که برای رسیدن به این هدف انجام داد تشکیل جلسات مناظره‌ای بین امام و دانشمندان علوم مختلف از سراسر دنیا بود، تا آنها با امام به بحث بپردازند، شاید بتوانند امام را از نظر علمی شکست داده و وجهه علمی امام را زیر سوال ببرند که  شرح یکی از این مجالس را می‌آوریم:

 "برای یکی از این مناظرات، مأمون فضل بن سهل را امر کرد که اساتید کلام و حکمت را از سراسر دنیا دعوت کند تا با امام به مناظره بنشینند. فضل نیز اسقف اعظم نصاری، بزرگ علمای یهود، روسای صابئین (پیروان حضرت یحیی)، بزرگ موبدان زرتشتیان و دیگر متکلمین وقت را دعوت کرد. مأمون هم آنها را به حضور پذیرفت و از آنها پذیرایی شایانی کرد و به آنان گفت: "دوست دارم که با پسر عموی من (مأمون از نوادگان عباس عموی پیامبر است که ناگزیر پسر عموی امام می‌باشد.) که از مدینه پیش من آمده مناظره کنید." صبح روز بعد مجلس آراسته‌ای تشکیل داد و مردی را به خدمت حضرت رضا (علیه السلام) فرستاد و حضرت را دعوت کرد. حضرت نیز دعوت او را پذیرفتند و به او فرمودند: "آیا می‌خواهی بدانی که مأمون کی از این کار خود پشیمان می‌شود." او گفت: "بلی فدایت شوم." امام فرمودند: "وقتی مأمون دلایل مرا بر رد اهل تورات از خود تورات و بر اهل انجیل از خود انجیل و از اهل زبور از زبورشان و بر صابئین بزبان ایشان و بر آتش‌پرستان بزبان فارسی و بر رومیان به زبان رومی‌شان بشنود و ببیند که سخنان تک ‌تک اینان را رد کردم و آنها سخن خود را رها کردند و سخن مرا پذیرفتند آنوقت مأمون می‌فهمد که توانایی کاری را که می‌خواهد انجام دهد ندارد و پشیمان می‌شود و لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم." سپس حضرت به مجلس مأمون تشریف ‌فرما شدند و با ورود حضرت، مأمون ایشان را برای جمع معرفی کرد و سپس گفت: "دوست دارم با ایشان مناظره کنید." حضرت رضا (علیه السلام) نیز با تمامی آنها از کتاب خودشان درباره دین و مذهبشان مباحثه نمودند. سپس امام فرمود: "اگر کسی در میان شما مخالف اسلام است بدون شرم و خجالت سئوال کند." عمران صایی که یکی از متکلمین بود از حضرت سؤالات بسیاری کرد و حضرت تمام سؤالات او را یک به یک پاسخ گفتند و او را قانع نمودند. او پس از شنیدن جواب سؤالات خود از امام، شهادتین را بر زبان جاری کرد و اسلام آورد و با برتری مسلم امام، جلسه به پایان رسید و مردم متفرق شدند. روز بعد حضرت، عمران صایی را به حضور طلبیدند و او را بسیار اکرام کردند و از آن به بعد عمران صایی خود یکی از مبلغین دین مبین اسلام گردید.

 رجاء ابن ضحاک که از طرف مأمون مامور حرکت دادن امام از مدینه به سوی مرو بود، می‌گوید: «آن حضرت در هیچ شهری وارد نمی‌شد مگر اینکه مردم از هر سو به او روی می‌آوردند و مسائل دینی خود را از امام می‌پرسیدند. ایشان نیز به آنها پاسخ می‌گفت و احادیث بسیاری از پیامبر خدا و حضرت علی (علیه السلام) بیان می‌فرمود. هنگامی که از این سفر بازگشتم نزد مأمون رفتم. او از چگونگی رفتار امام در طول سفر پرسید و من نیز آنچه را در طول سفر از ایشان دیده بودم بازگو کردم. مأمون گفت: "آری، ای پسر ضحاک! ایشان بهترین، داناترین و عابدترین مردم روی زمین است."»

اخلاق و منش امام:

خصوصیات اخلاقی و زهد و تقوای آن حضرت به گونه‌ای بود که حتی دشمنان خویش را نیز شیفته و مجذوب خود کرده بود. با مردم در نهایت ادب تواضع و مهربانی رفتار می‌کرد و هیچ گاه خود را از مردم جدا نمی‌نمود.

 یکی از یاران امام می‌گوید: "هیچ گاه ندیدم که امام رضا (علیه السلام) در سخن بر کسی جفا ورزد و نیز ندیدم که سخن کسی را پیش از تمام شدن قطع کند. هرگز نیازمندی را که می‌توانست نیازش را برآورده سازد رد نمی‌کرد در حضور دیگری پایش را دراز نمی‌فرمود. هرگز ندیدم به کسی از خدمتکارانش بدگویی کند. خنده او قهقهه نبود بلکه تبسم می‌فرمود. چون سفره غذا به میان می‌آمد، همه افراد خانه حتی دربان و مهتر را نیز بر سر سفره خویش می‌نشاند و آنان همراه با امام غذا می‌خوردند. شبها کم می‌خوابید و بسیاری از شبها را به عبادت می‌گذراند. بسیار روزه می‌گرفت و روزه سه روز در ماه را ترک نمی‌کرد. کار خیر و انفاق پنهان بسیار داشت. بیشتر در شبهای تاریک، مخفیانه به فقرا کمک می‌کرد."⁽⁵⁾ یکی دیگر از یاران ایشان می‌گوید: "فرش آن حضرت در تابستان حصیر و در زمستان پلاسی بود. لباس او در خانه درشت و خشن بود، اما هنگامی که در مجالس عمومی شرکت می‌کرد، خود را می‌آراست (لباسهای خوب و متعارف می‌پوشید).⁽⁶⁾ شبی امام میهمان داشت، در میان صحبت چراغ ایرادی پیدا کرد، میهمان امام دست پیش آورد تا چراغ را درست کند، اما امام نگذاشت و خود این کار را انجام داد و فرمود: "ما گروهی هستیم که میهمانان خود را به کار نمی‌گیریم."⁽⁷⁾

 شخصی به امام عرض کرد: "به خدا سوگند هیچکس در روی زمین از جهت برتری و شرافت اجداد، به شما نمی‌رسد." امام فرمودند:" تقوی به آنان شرافت داد و اطاعت پروردگار، آنان را بزرگوار ساخت."⁽⁸⁾

 مردی از اهالی بلخ می‌گوید: "در سفر خراسان با امام رضا (علیه السلام) همراه بودم. روزی سفره گسترده بودند و امام همه خدمتگزاران حتی سیاهان را بر آن سفره نشاند تا همراه ایشان غذا بخورند. من به امام عرض کردم: "فدایت شوم بهتر است اینان بر سفره‌ای جداگانه بنشینند." امام فرمود: "ساکت باش، پروردگار همه یکی است. پدر و مادر همه یکی است و پاداش هم به اعمال است."⁽⁹⁾

 یاسر، خادم حضرت می‌گوید: «امام رضا (علیه السلام) به ما فرموده بود: "اگر بالای سرتان ایستادم (و شما را برای کاری طلبیدم) و شما مشغول غذا خوردن بودید بر نخیزید تا غذایتان تمام شود. به همین جهت بسیار اتفاق می‌افتاد که امام ما را صدا می‌کرد و در پاسخ او می‌گفتند: "به غذا خوردن مشغولند." و آن گرامی می‌فرمود: "بگذارید غذایشان تمام شود."»⁽¹⁰⁾

 یکبار غریبی خدمت امام رسید و سلام کرد و گفت: "من از دوستداران شما و پدران و اجدادتان هستم. از حج بازگشته‌ام و خرجی راه را تمام کرده‌ام اگر مایلید مبلغی به من مرحمت کنید تا خود را به وطنم برسانم و در آنجا معادل همان مبلغ را صدقه خواهم داد زیرا من در شهر خویش فقیر نیستم و اینک در سفر نیازمند مانده‌ام." امام برخاست و به اطاقی دیگر رفت و از پشت در دست خویش را بیرون آورد و فرمود: "این دویست دینار را بگیر و توشه راه کن و لازم نیست که از جانب من معادل آن صدقه دهی."

 آن شخص نیز دینارها را گرفت و رفت. از امام پرسیدند: "چرا چنین کردید که شما را هنگام گرفتن دینارها نبیند؟" فرمود: "تا شرمندگی نیاز و سوال را در او نبینم."⁽¹¹⁾

 امامان معصوم و گرامی ما در تربیت پیروان و راهنمایی ایشان تنها به گفتار اکتفا نمی‌کردند و در مورد اعمال آنان توجه و مراقبت ویژه ای مبذول می‌داشتند.

 یکی از یاران امام رضا (علیه السلام) می‌گوید: «روزی همراه امام به خانه ایشان رفتم. غلامان حضرت مشغول بنایی بودند. امام در میان آنها غریبه‌ای دید و پرسید: "این کیست؟" عرض کردند: "به ما کمک می‌کند و به او دستمزدی خواهیم داد." امام فرمود: "مزدش را تعیین کرده‌اید؟" گفتند: "نه هر چه بدهیم می‌پذیرد." امام برآشفت و به من فرمود: "من بارها به اینها گفته‌ام که هیچکس را نیاورید مگر آنکه قبلا مزدش را تعیین کنید و قرارداد ببندید. کسی که بدون قرارداد و تعیین مزد، کاری انجام می‌دهد، اگر سه برابر مزدش را بدهی باز گمان می‌کند مزدش را کم داده‌ای ولی اگر قرارداد ببندی و به مقدار معین شده بپردازی از تو خشنود خواهد بود که طبق قرار عمل کرده‌ای و در این صورت اگر بیش از مقدار تعیین شده چیزی به او بدهی، هر چند کم و ناچیز باشد؛ می‌فهمد که بیشتر پرداخته‌ای و سپاسگزار خواهد بود."»⁽¹²⁾

 خادم حضرت می‌گوید: «روزی خدمتکاران میوه‌ای می‌خوردند. آنها میوه را به تمامی نخورده و باقی آنرا دور ریختند. حضرت رضا (علیه السلام) به آنها فرمود: "سبحان الله اگر شما از آن بی‌نیاز هستید، آنرا به کسانی که بدان نیازمندند بدهید."»

مختصری از کلمات حکمت‌آمیز امام:

امام فرمودند: "دوست هر کس عقل اوست و دشمن هر کس جهل و نادانی و حماقت است."

امام فرمودند: "علم و دانش همانند گنجی می‌ماند که کلید آن سؤال است، پس بپرسید. خداوند شما را رحمت کند زیرا در این امر چهار طایفه دارای اجر می‌باشند: 1- سؤال کننده 2- آموزنده 3- شنونده 4- پاسخ دهنده."

امام فرمودند: "مهرورزی و دوستی با مردم نصف عقل است."

امام فرمودند: "چیزی نیست که چشمانت آنرا بنگرد مگر آنکه در آن پند و اندرزی است."

امام فرمودند: "نظافت و پاکیزگی از اخلاق پیامبران است."

شهادت امام:

 در نحوه به شهادت رسیدن امام نقل شده است که مأمون به یکی از خدمتکاران خویش دستور داده بود تا ناخن‌های دستش را بلند نگه دارد و بعد به او دستور داد تا دست خود را به زهر مخصوصی آلوده کند و در بین ناخن‌هایش زهر قرار دهد و اناری را با دستان زهر‌آلودش دانه کند و او دستور مأمون را اجابت کرد. مأمون نیز انار زهرآلوده را خدمت حضرت گذارد و اصرار کرد که امام از آن انار تناول کنند. اما حضرت از خوردن امتناع فرمودند و مأمون اصرار کرد تا جایی که حضرت را تهدید به مرگ نمود و حضرت به جبر، قدری از آن انار مسموم تناول فرمودند. بعد از گذشت چند ساعت زهر اثر کرد و حال حضرت دگرگون گردید و صبح روز بعد در سحرگاه روز 29 صفر سال 203 هجری قمری امام رضا (علیه السلام) به شهادت رسیدند.

تدفین امام:

به قدرت و اراده الهی امام جواد (علیه السلام) فرزند و امام بعد از آن حضرت به دور از چشم دشمنان، بدن مطهر ایشان را غسل داده و بر آن نماز گذاردند و پیکر پاک ایشان با مشایعت بسیاری از شیعیان و دوستداران آن حضرت در مشهد دفن گردید و قرنهاست که مزار این امام بزرگوار مایه برکت و مباهات ایرانیان است

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : سه شنبه 26 شهريور 1392برچسب:زندگینامه امام رضا(ع) ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,مشهد,هیئت زینبیون,زندگینامه امام رضا(ع) ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,مشهد,هیئت زینبیون,زندگینامه امام رضا(ع) ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,مشهد,هیئت زینبیون,زندگینامه امام رضا(ع) ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,مشهد,هیئت زینبیون,زندگینامه امام رضا(ع) ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,مشهد,هیئت زینبیون,زندگینامه امام رضا(ع) ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,مشهد,هیئت زینبیون,زندگینامه امام رضا(ع) ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,مشهد,هیئت زینبیون,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

ا

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : دو شنبه 25 شهريور 1392برچسب:امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,امریکا,اسرائیل,استعمار,جنگ,صهیونیست ,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

این مطلب فقط آموزشی می باشد :

با سلام

قبل از بيان مطلب به اين نكته اشاره كنم كه اين موضوع اكابري است و تنها بدرد دوستان تازه كار  مثل خودم ميخوره و از اين بابت از اساتيد پوزش ميخوام:
اسامي براي excel 2010 است و ورژنهاي قبلي مشابه هستند:
1- اگر بخواهيم يك فايل تنها با دادن پسورد باز شود:
الف- اقدام به save as ميكنيم(مثلا با F12).
ب- قبل از زدن كليد save  بغل آن روي Tools ميزنيم و   General Options را انتخاب ميكنيم.
ج- اينجا ميتوانيم در خانه اول پسورد براي باز شدن وارد كنيم كه براي تاييد دوبار بايد وارد شود. توجه كنيم كه اگر كيبورد فارسي يا انگليسي است بعدا به مشكل بر نخوريم و ترجيحا از پسوردهاي عددي استفاده نماييم.
د- بقيه save as
2- براي اينكه فايل تنها با پسورد قابل تغيير باشد:
اين موضوع تنها در مورد فايلهايي در در جاي خاصي هستند (مثلا روي شبكه) ارزش پيدا ميكند، چون هر كسي ميتواند فايل غير قابل تغيير را تغيير داده به نام ديگري سيو كند و دوباره همين نام را برگرداند.
مراحل الف و ب فوق مشابه است.
ج- خانه پاييني را پر ميكنيم. توجه كنيم كه اگر روي read-only recommend تيك بگذاريم هربار كه رمز تغيير فايل را وارد ميكنيم يكبار ميپرسد كه آيا ميخواهيد read only كار كنيد؟ بنظر من كمي وقت گير است. بهتر است تيك نگذاريم.
3- رمز گذاري براي باز كردن و تغيير فايل:
هر دو كارانجام شود. ميتوان رمزها را يكي يا متفاوت گذاشت.
4- براي پنهان كردن يك شيت:همه ميدانيم، روي اسم شيت كليك راست كرده، hide را انتخاب ميكنيم.
اينجا رمز نميگيرد و هر كسي ميتواند شيت را unhide كند مگر روش 5 را بلد باشيد.
5- براي پنهان كردن يك شيت با رمز يا به قولي حفاظت از شيتهاي پنهان شده:
الف- طبق روش 2 بالا روي فايل رمز تغيير ميگذاريم.
ب- در حاتي كه فايل باز است كليد Alt+F11 را ميزنيم تا وارد اديتور ويژوال بيسيك شويم.
ج- روي نام شيت مورد نظر كليك ميكنيم.
د- در پايين روي قسمت Properties دنبال خاصيت visible ميگرديم و آنرا به حالت  Very Hidden تغيير ميدهيم.
ه- اگر قبلا روي فايل پسورد نگذاشته ايم ميتوانيم قبل از بستن اديتور ويژوال بيسيك با كليك راست روي This workbood در پايينترين قسمت properties پسورد write password  را اينجا وارد كرد.
و- اديتور ويژوال بيسيك را بسته و فايل را ذخيره ميكنيم. گرچه قبل از ذخيره پنهان بودن اين شيت ديده ميشود و در ليست unhide هم نيست!
ز- براي بر گرداندن و ديدن شيت very hidden بايد حتما اديتور ويژوال بيسيك باز شده مرحله "د" به hidden يا visible تغيير داده شود.

تبريك ميگويم اكنون شما نيز ميتوانيد شيت هاي يك فايل اكسل را طوري پنهان كنيد كه به طور عادي قابل رويت نباشد.

از وقتي كه در جهت مطالعه اين مطلب آموزشي گذاشتيد سپاسگذارم.

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : دو شنبه 25 شهريور 1392برچسب:کامپیوتر,اکسل ,نرم افزار,رایانه ,آموزش اکسل,هیئت زینبیون,کامپیوتر,اکسل ,نرم افزار,رایانه ,آموزش اکسل,هیئت زینبیون,کامپیوتر,اکسل ,نرم افزار,رایانه ,آموزش اکسل,هیئت زینبیون,کامپیوتر,اکسل ,نرم افزار,رایانه ,آموزش اکسل,هیئت زینبیون,کامپیوتر,اکسل ,نرم افزار,رایانه ,آموزش اکسل,هیئت زینبیون,کامپیوتر,اکسل ,نرم افزار,رایانه ,آموزش اکسل,هیئت زینبیون,,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

اللهّم صلّ علی   علی ابن موسی الرّضا ...

                                                   صلوات خدا به تو که بضعه‌ی پیغمبری

صلوات خدا به تو که آیه ای از کوثری

                                                                    صلوات خدا به تو که چون گلی معطّری

صلوات خدا به تو که جلوه ای از داوری

اللهم صلّ علی علی ابن موسی الرّضا ...

                                                                   خدا از من رضا شود گر قلب تو رضا شود

از فیض تو هر شوره زار گلشنی با صفا شود

                                                                              بیماریِ جان و دلم در حَرَمت صفا شود

گواهیِ نوکری ام با دست تو امضا شود

اللهم صلّ علی علی ابن موسی الرّضا ...

                                                                                           منم منم آنکه کند هر لحظه هر جا یاد تو

خوانم خوانم إذن دخول دمِ بابُ الجوادِ تو

                                                                                            بستم آقا دخیلِ جان بر پنجره فولاد تو

کبوترم کبوترم در صحنِ گوهرشادِ تو

اللهم صلّ علی علی ابن موسی الرّضا ...

                                                                    من سائلی در مانده ام صدقه بر گدا بده

مُرده ام از فرط گنه بر روحِ من بقا بده

                                                                     اشک و سوز و حالِ دعا بر منِ بی نوا بده

جان مرا از من بگیر به من یک کربلا بده

از لطف و کرم حیّ داور         غنچه زد گل موسی ابن جعفر

دلبر نازنین ما آمد                            امام هشتمین ما آمد

ای حجّت خدا        جانم امام رضا...

یا مولا یا علی ابن موسی الرضا...

*سوره ی عشق پیغمبر آمد        آیه ی رحمت کوثر آمد

رئوف و مهربان و بی همتا       نور خدا ، گل پسر زهرا(س)

ای شمس اولیا           جانم امام رضا...

یا مولا یا علی ابن موسی الرضا...

*در جشن با شکوه و میلادت      دل گشته زائر گوهرشادت

بهشت دل مرقد تو آقا               قبله ی جان مشهد تو آقا

ای آبروی ما       جانم امام رضا...

یا مولا یا علی بن موسی الرضا...

*می شوم تا نمایم یاد تو        دَخیل پنجره فولادِ تو

از تو وصالِ دلربا خواهم      تذکره ی کرببلا خواهم

نور حق در هر فضا           حاکم مُلکِ قضا

ای عزیز مرتضی    یا علی موسی الرّضا...

یا علی موسی الرضا...

یابن الزهرا(س) کن نظر      بر گدایان درت

تا شویم ای با وفا      نوکری در محضرت

یا علی موسی الرضا...

من کیم شرمنده ای غرقِ در جرم و خطا

تا خدا راضی شود   تو بِشو از من رِضا

یا علی موسی الرضا...

با دعای فاطمه(س)می نمایم یاد تو

ای بهشت عاشقان صحنِ گوهرشادِ تو

یا علی موسی الرضا...

ای ضریح قدسی ات کعبه ی لطف و وفا

گنبدت چون قبله و مرقدت دارُالشّفا

یا علی موسی الرضا...

یا رضا می گوییم و دل خدایی می شود

در حریمت هر دلی کربلای می شود

یا علی موسی الرضا...

بهر دیدار حبیب بر محّب توشه بده

بر گدایانِ درت رزق شش گوشه بده

علی ابن موسی الرّضا ...

-----

غزل خونن، همه ی ابرا، مردم دنیا، لاله های صحرا

اومد دنیا، پسر زهرا ،قمر زهرا ،ثمر زهرا

امشب بخون با شادی سوره ی قدر و کوثر

عیدی به ما محبّین میده موسی ابن جعفر

علی ابن موسی الرضا ...

آره امشب، زِ رخ زهرا(س)، گل محبّت زده جوونه

در این مولود، لبِ فرشته، به شور وشادی مدیحه میخونه

رئوف آل طه مولای ما خوش آمد

خورشید هشتم حق ، امام رضا خوش آمد

علی ابن موسی الرّضا ...

دلم وقتی، میشه مکدّر میده آقا یک نور مجدد

زمانی که، میگیره این دل میزنه پر سوی شهر مشهد

میرم و از امامم نور و عطا می گیرم

علی ابن موسی الرّضا رویامه     علی ابن موسی الرّضا دنیامه

تو دو عالم افتخارِ من اینه             علی ابن موسی الرّضا آقامه

*همیشه درد بی سامانی ام را با امید خاک بوسیِ حریمت می دهم تسکین

و با رویای دیدارِ ضریحِ با صفایت می رسانم شام را بر صبح،چه رویایی،

چه رویاهای زیبایی که اینها از عنایات علی و مادرت زهرا(س)

شود تصویر نابش در دلم پیدا،شکوهِ جلوه ی عشقِ علی موسی الرّضا

پیدا در این رخسار و سیمامه...

علی ابن موسی الرضا رویامه...

--------------

*کبوترهای قلبم عاشقانه می پرند از دل به روی شاخه ی شمشاد ،

سوی صحن گوهرشاد و بر لب زمزمه دارند یاالله ممنونیم ما را

آشنا کردی،اسیر دلربا کردی،وَجَلدِ آستانِ قدسِ مولامان رضا کردی،

چه صحنی،چه حریمی،چه مزاری،چه کراماتی از این آقا عیان گردیده بر عالم،

نسیم عاشقی آید در این درگه ز جنّت در مثل همچون گلی که مست می گردد

ز طعمِ بوسه ی شبنم وَ آن ابری که می بارد به شادی دم به دم نم نم،بیا مدحی بخوانیم

از امام عشق جویان همه عالم،رئوف آل طه و عزیز کلّ دلها و گل زیبای باغ عشق زهرا(س) و

رضا فرزند مولا و چو مادر پاره ای ازقلب طاها و تمام فیض دنیا و بهشت نور عقبا

و تولّی و تبرّی و دل آرا و مصفّایی که نامِش لحظه لحظه وردِ لبهامه...

علی ابن موسی الرضا رویامه...

*اگر مولا دهد جلوه،کند لطفی،همیشه خادم این آستان قدس می مانم،

همیشه در رهِ عشقش تَفَعُّل می زنم بر حافظ و در بزم یلدای ولای او الا یا ایها السّاقی

ز نور شمع جمع یار می خوانم قسم بر لاله و نسرین قسم بر سوسن و نرگس که این گل

از همه گلهای عالم هست زیباتر و نَتوان بی مَدَد،دم از گلِ گلزار زهرا(س) زد

چو می گویی رضا،حیدر به جنّت گویدت جانم،بیا پس قدر این نعمت بدانیم

و دمادم سجده ی شکرِ ولای او بخوانیم و همیشه با نماز و بندگی و فیض تقوی، سائل این در بمانیم و

 ز دل هر عشق جز عشق علی موسی الرضا را ما برانیم و نهال آرزویش را به خاک جان نشانیم

و به دنیا از شرف پوشیم از الیاف سوز عشق و حبّ و عاشقی و بندگی و نوکری جامه

سرود ولادت امام رضا (ع)

امام رضا (ع)

دیده بگشا تماشا کن خدا را

روی ماه علی موسی الرضا را

ای گل خوشبو    سلسله گیسو

خوش آمدی خوش آمدی  ضامن آهو

ای رضا جان   ای رضا جان  ای رضا جان

چون بهشت خدا بیت ولا شد

لیله ی عید میلاد رضا شد

ای مه دلجو     ای مرتضی خو

خوش آمدی خوش آمدی  ضامن آهو

ای رضا جان   ای رضا جان  ای رضا جان

ذکر لبها شنیدن دارد امشب

خنده ی نجمه دیدن دارد امشب

موسی جعفر     گوید مکرر

خوش آمدی خوش آمدی  ضامن آهو

ای رضا جان   ای رضا جان  ای رضا جان

لاله ی باغ زهرا را ببوئید

لب گشوده همه با هم بگوئید

ماه شب ما  ذکر لب ما

خوش آمدی خوش آمدی  ضامن آهو

ای رضا جان   ای رضا جان  ای رضا جان

سیدمحسن حسینی

*****

مژده ای شیعیان  جشن ولادت هشتمین رهبر است  گل زهرا

پسر فاطمه پاره ای از تن و جان پیغمبر است  گل زهرا

فرشتگان می دهند این ندا    خوش آمدی  علی موسی الرضا

مولا مولا  یابن زهرا مدد        مولا مولا  یابن زهرا مدد

این گل احمدی  قبله ی هفتم و حجت هشتم است  نور ایزد

ماه نورانی موسی جعفر است  وارث حیدر است جان احمد

فرشتگان می دهند این ندا    خوش آمدی  علی موسی الرضا

مولا مولا  یابن زهرا مدد        مولا مولا  یابن زهرا مدد

ای شه ارض طوس  میر شمس الشموس  یا انیس النفوس ای رضا جان

جان آن مادر پهلو شکسته ات یک نظر کن تو بر این محبان

فرشتگان می دهند این ندا    خوش آمدی  علی موسی الرضا

مولا مولا  یابن زهرا مدد        مولا مولا  یابن زهرا مدد

یارب امشب قسم به شه اولیا  خسرو عالمین  یا الهی

کن نصیب همه سفر کربلا نجف و کاظمین یا الهی

فرشتگان می دهند این ندا    خوش آمدی  علی موسی الرضا

مولا مولا  یابن زهرا مدد        مولا مولا  یابن زهرا مدد

*********

در ولا فصل الخطاب نامۀ ایمان رضاست
آنکه بر فضلش گواهی می‌دهد قرآن رضاست
در «رضی الله عنهم ورضو» عنوان رضاست
چون«رضا» بر«صبر»هم دارد شرف، سلطان رضاست

مینویسم سر خط نام خداوند رضا
شعر امروز بپرداز به لبخند رضا

آنکه با آمدنش آمده محشر چه کسی ست؟
از تو در آل نبی با برکت تر چه کسی ست؟

آنکه از آمدنش عشق بیان خواهد شد
" عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد "

آسمان! از سر خورشید تو خواب افتاده؟
یا که از چهره ی این طفل  نقاب افتاده؟

بی گمان حافظ چشمان تو ابروی تو بود
" دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود "

آسمان از نفسش یک شبه منظومه نوشت
روزی شعر مرا حضرت معصومه (س) نوشت

عدد سائل این خانه زیاد است امروز
شعر وارد شده از باب جواد است امروز

باز با لطف رضا (ع) کار من آسان شده است
کاظمین دلم امروز خراسان شده است

دوست دارم که بگردم حرم مولا را
بوسه باران کنم از یاد تو پایین پا را

بنویسید که تقویم بهاری بشود
روز او روز پسر نام گذاری بشود

خالق از دفتر توحید جناس آورده
جهل این قوم چرا چهره شناس آورده؟

شک ندارم که از این حیله ی ابتر مانده
رو سپیدیست که بر چهره ی کوثر مانده

به رضا (ع) طعنه زدن جای تأسف دارد
گر چه یعقوب شده، مژده ی یوسف دارد

این جوان کیست که معنای قیامت شده است
سند محکم اثبات امامت شده است

گندمی باشد اگر رخ نمکش بیشتر است
با پیمبر (ص) صفت مشترکش بیشتر است

این جوان کیست که سیمای پیمبر (ص) دارد
بنویسید رضا (ع) هم علی اکبر (ع) دارد

اهلبیت آینه ی بی مثل قرآن اند
این جوان کیست که از خطبه ی او حیرانند؟

نسل در نسل، شما مایه ی ایمان منید
من نفس می کشم از اینکه شما جان منید

نزند دشمنت از روی حسادت نظرت
چند روزیست پریشان شدم آقا! پسرت...

غصه ای نیست اگر این همه دشمن دارد
پسرت حرز تو را تا که به گردن دارد

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : شنبه 23 شهريور 1392برچسب:اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,اشعارولادت امام رضا,امام هشتم ,ثامن الحجج ,متن اشعارولادت امام هشتم ,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |